Je vraagt je toch af: in wat voor cultuur komen zulke mensen bovendrijven?

Aan de ene kant heb je

Coen Verbaak: is erg klein. Maakt al jaren goede interviewprogramma's over interessante onderwerpen. Stelt goede vragen. Luistert naar het antwoord. Stelt dan een goede vervolgvraag (zeg maar: de basis). Verdiept zich in onderwerpen en werd ooit door een mevrouw bij de NPO aangezien voor een GeenStijl-redacteur.

Aan de andere kant heb je

Mart Smeets: is erg groot. Kon goed basketballen. Las jarenlang de sportuitslagen voor. Gaf wielercommentaar voor mensen die niet van wielrennen houden. Schrijft boeken voor mensen die niet van lezen houden. Stelt hele lange vragen. Luistert niet naar het antwoord. Stelt dan nog een lange vraag. Geeft zelf het antwoord. Weet niks van dopinggebruik Lance Armstr... ah, daar is Dalida. Denkt dat het positief op hem afstraalt dat hij een vrouw die twee jaar lang presentatrice was bij NOS Sport niet kent. 

En die gingen dus in discussie (nou ja discussie) en nou met ú kiezen.
DJIEZES: 'Mart Smeets biedt excuses aan'

Nobel

De redactie van GeenStijl spreekt haar waardering uit voor Mart Smeets, op eenzame hoogte, ja dat mogen wij zeggen, de allerbeste sportschrijver van Nederland, de Mart (ca. 2 miljoen), zit tegenwoordig niet meer in de sport, maar in de vluchtelingen, en nu hoorden we gisteren bij OP1 dat Mart Smeets een VLUCHTELING IN HUIS NEEMT, is het niet in zijn eigen grachtenpand in Haarlem, dan is het wel in zijn tweede huis (?) in Zaandam, Mart Smeets, dat mogen we zeggen, geeft de vluchteling iedere ochtend het beste ontbijt van Nederland, namelijk het ontbijt van Mart Smeets, dan leert de vluchteling Nederlands, door het lezen van de boeken van Mart Smeets, en daarna moet de vluchteling kijken naar honkbal, basketbal en wielrennen, de lievelingssporten van, ja, daar hebt u hem weer, Mart Smeets, en, na een cursus interviewen door Mart Smeets, het avondeten, gemaakt door Mart Smeets, luisteren we nog naar For The Record, van Mart Smeets, en dan nog even wat dingen leren over de Verenigde Staten, het lievelingsland van Mart Smeets, en dan, ja dan, dan is de vluchteling helemaal klaar voor de MENSELIJKHEID, die we in Nederland kennen, zoals de menselijkheid van, mogen we dat zeggen, ja dat mogen we zeggen, ónze Mart Smeets. DALIDA, muziek.